Ik ben Fred, heb een financieel-bedrijfseconomische achtergrond, maar heb voornamelijk in de ICT gewerkt.
Fotograferen doe ik al sinds ik –ruw geschat- een jaar of 10 was. Ik mocht af en toe met de camera van mijn vader een foto maken. Die allereerste foto zit nog steeds in mijn album. Ik weet niet zeker meer of het exact dezelfde camera was als die ik op Marktplaats op de kop heb getikt, zie de foto, maar anders lijkt het er toch heel veel op.
Daarna heb ik een range van camera’s gehad, beginnend met een Ilford Sportsman, via o.a. een Konica naar een Minolta 7000i.
Toen brak het digitale tijdperk aan, en een reeks van verschillende digitale camera’s. Als eerste een camera voor mijn sabbatical van 1999-2000 in Ho Chi Minh City. Ik had speciaal voor die reis een digitale camera gekocht. En gezien de kosten van het gehele project en de prijzen van camera’s in die tijd was alleen een tweedehands met een resolutie van (als ik het formaat van de foto’s bekijk) 320*240 haalbaar. En dat was ook heel duidelijk zichtbaar: je kon zo ongeveer elke afzonderlijke pixel zien. Ik dacht dat ik er ongeveer fl.300 voor moest betalen.
De reden om het ondanks de hoge prijs en lage resolutie toch te doen was simpel. Ik maakte in die tijd uitsluitend dia's. Een fotoscanner, ook geschikt voor dia's, was voor mij onbetaalbaar. En ik wilde het thuisfront toch op de hoogte houden.
Door een zeer drukke baan heeft het fotograferen vrij lang op een laag pitje gestaan. Op vakantie maakte ik nog wel veel dia’s en later digitale opnames, maar verder kwam de camera nauwelijks uit de tas.
Begin 2011 ben ik naar Vietnam verhuisd en woonde ik ergens in the middle of nowhere in de omgeving van Nha Trang. Medio 2016 begon het toch weer te kriebelen, mede doordat mijn broer na zijn pensionering de fotografiehobby ook met zeer veel energie weer oppakte. Tja, toen kon ik moeilijk achterblijven.
Omdat ik mijn uitrusting per se in Nederland wilde kopen had ik een aantal maanden de tijd om me in te lezen en keuzes te maken. Uitgebreide discussies met mijn broer en mails naar een fotozaak in Nederland waren het gevolg.
Uiteindelijk lag er een boodschappenlijst met voor een paar artikelen als camera, lens en flitser een definitieve keuze en waren een aantal ter discussie in de fotozaak.
De eerste de beste maandag, dat ik in Nederland was, stond ik al om 10:00 in de fotozaak en verliet deze een kleine twee uur later weer met volle tassen en een lege portemonnee. Inleren viel soms eigenlijk wel tegen: er is default zo ontzettend veel in te stellen. Maar dat is uiteindelijk wel redelijk gelukt.
Vanwege de enorme geluidsoverlast, waar de incompetente Vietnamese overheid niets tegen doet, ben ik eind 2022 teruggegaan naar Nederland. Om te troosten heb ik mijzelf maar een nieuwe camera en een drone cadeau gedaan.
